Bitwa pod Biłgorajem (także bitwa o Biłgoraj) – szereg starć zbrojnych podczas kampanii wrześniowej 1939 roku. Miały one miejsce w dniach 14-17 września 1939 w okolicach Biłgoraja; w ich konsekwencji broniące miasta wojska polskie, ponosząc straty, wycofały się na wschód, a miasto zostało zdobyte przez armię niemiecką . Bitwa o Atlantyk – najdłuższa kampania II wojny światowej toczona na Oceanie Atlantyckim i tworzących go morzach; trwała od 3 września 1939 roku do kapitulacji Niemiec w maju 1945 roku. Największe natężenie zmagań miało miejsce od wiosny 1940 do lata 1944 roku. Najważniejszymi uczestnikami tych działań morskich były: brytyjska Royal Navy i niemiecka Kriegsmarine, a od roku Rozpoczęcie bitwy o Midway: 4 czerwca 1942 r. Erwin Rommel zdobywa Tobruk: 21 czerwca 1942 r. Niemcy wchodzą do Staliningradu: 24 lipca 1942 r. Ofensywa Brytyjska pod El Alamein: 23 listopada 1942 r. Alianci zdobywają Trypolis: 23 stycznia 1943 r. Niemcy poddają się w Tunezji: 11 maja 1943 r. Zdobycie Monte Cassino: 18 maja 1944 r. Obrona Odessy – bitwa stoczona w dniach 8 sierpnia – 16 października 1941 roku podczas niemieckiej inwazji na ZSRR. Zakończyła się wycofaniem sił radzieckich i zdobyciem miasta przez siły rumuńsko-niemieckie. Na początku sierpnia dowodzona przez gen. Ciupercę rumuńska 4 Armia (początkowo 6 dywizji) przekroczyła Dniestr i Bitwa o Jawę [a] – bitwa stoczona podczas wojny na Pacyfiku w czasie II wojny światowej. Miała ona miejsce na wyspie Jawa między 1 a 12 marca 1942 roku. W bitwie brały udział jednostki japońskie, które wylądowały na Jawie 1 marca 1942 roku, tym samym atakując alianckie wojska stacjonujące na tej wyspie. B35. Introduction. "B35" or "Bitwy II wojny światowej 1943-1945" (Battles of World War II 1943-1945) is a system designed for recreating World War II medium battles. Counters represent battalions and companies, one hex about 2000m (depending on specific game), and one turn 8, 12 or 24 hours. System history. Polskie koncepcje obronne nie na wojny z w latach 1919-1 921, ktra Taktyka na wycofa niu armii na wschd i unikaniu bitwy na zachd od Plan ten obarczony wieloma wadami. Rozmi eszczenie wojs k dy- wizje piechoty do obsadzenia sektorw znacznie uznawano za w polskiej doktrynie wojs kowej . Od 2010 roku firma Amercom wydaje dwie serie wydawnicze Ospreya w języku polskim. Są to tomiki z serii „Campaign” – „Kampanie” w dwóch edycjach „Wielkie Bitwy II Wojny Światowej” oraz „Wielkie Bitwy Historii”. Do każdego tomu dołączana jest płyta DVD z filmem poświęconym tematowi przewodniemu. Opis: w czasie 77. rocznicy wybuchu II wojny światowej na Westerplatte, 1 września 2016. Źródło: Wystąpienie z okazji 77. rocznicy wybuchu II wojny światowej, prezydent.pl, 1 września 2016. Pinta potu oszczędzi galon krwi. Autor: George Patton; Opis: list z 3 marca 1944, później opublikowany w War as I knew it. Pierwsi Piastowie (do 1138) Wojna Bolesława Chrobrego z Niemcami - data, przebieg, wyprawy, znaczenie. Po zjednoczeniu (do 1492) Bitwa pod Płowcami – data, znaczenie, przebieg, strony konfliktu. Popularne zestawienia. 10 najważniejszych bitew w historii Polski – daty, przebieg, znaczenie. yB6RPo. Pozostałe ogłoszenia Znaleziono 121 ogłoszeń Znaleziono 121 ogłoszeń Twoje ogłoszenie na górze listy? Wyróżnij! Rosja Zestaw 28 monet Bitwy wojny Rosji w albumie Sport i Hobby » Kolekcje 185 zł Lutynia 18 lip Wojny guarańskie 1628 -1756, Jarosław Molenda, Historyczne Bitwy HB Książki » Literatura 18 zł Goleniów 18 lip labirynt wojny północnej z serii bitwy, kampanie, dowódcy Książki » Książki naukowe 7 zł Częstochowa, Ostatni Grosz 18 lip Winston Churchill - Wielkie bitwy i wielkie postaci II wojny światowej Książki » Literatura 40 zł Gliwice, Śródmieście 17 lip Bitwy pancerne II wojny światowej Franz Kurowski Książki » Literatura 75 zł Skaryszew 17 lip Wielkie Bitwy II Wojny Światowej - kilka tomów Książki » Literatura 8 zł Warszawa, Bemowo 17 lip BITWA JUTLANDZKA- Największa bitwa morska I wojny światowej 1916 Książki » Literatura 8 zł Wrocław, Śródmieście 17 lip LEGO Star Wars 40407 Bitwa o gwiazdę śmierci II Gwiezdne Wojny Klocki » Klocki plastikowe 199 zł Warszawa, Bielany 17 lip Monte Cassino, opowieść o najbardziej zaciętej bitwie II wojny światow Sport i Hobby » Kolekcje 9,90 zł Katowice, Osiedle Witosa 16 lip bitwa o Anglie -seria 2 wojna swiatowa Książki » Literatura 10 zł Warszawa, Bemowo 16 lip Wojny bitwy kampanie Akcesoria gamingowe » Pozostałe 30 zł Toruń 16 lip Wielkie bitwy II wojny światowej John Mcdonald Książki » Książki naukowe 50 zł Sosnowiec 15 lip Wielkie Bitwy II Wojny Światowej Książki » Książki naukowe 15 zł Piotrków Trybunalski 15 lip Osprey Wielkie Bitwy Historii I wojna w Zatoce 1991 Książki » Książki naukowe 10 zł Warszawa, Bemowo 15 lip Osprey Wielkie bitwy II wojny światowej Francja 1940 Książki » Książki naukowe 10 zł Warszawa, Bemowo 15 lip Monte Cassino opowieść o najbardziej zaciętej bitwie II wojny światowe Książki » Literatura 10 zł Rawa Mazowiecka 15 lip Encyklopedia Wojskowa Dowódcy i ich armie historia wojen i bitew Książki » Literatura 200 zł Łódź, Polesie 15 lip Film dokument na DVD II Wojna światowa Bitwa o rosję Filmy » Płyty DVD 3 zł Gorzów Wielkopolski 15 lip II Wojna Światowa. Bitwa o Rosję dvd Filmy » Płyty DVD 15 zł Łódź, Widzew 15 lip Winston Churchill Wielkie Bitwy Wielkie postaci drugiej wojny Świata Książki » Literatura 50 zł Do negocjacji Sosnowiec 15 lip Wojna zuluska 1879 historyczne bitwy Książki » Literatura 55 zł Chojnice 15 lip Wojna powietrzna 1939 Skalski Daleki wschód Bitwa o Anglię Kawanishi Książki » Książki naukowe 10 zł Warszawa, Śródmieście 15 lip "Nasze ciała, ich pole bitwy. Co wojna robi kobietom" Christina Lamb. Książki » Literatura 30 zł Jaworzyna Śląska 15 lip Wielkie bitwy II wojny światowej. Wielkie bitwy historii Książki » Literatura 40 zł Poznań, Winogrady 15 lip Bitwy pancerne II wojny światowej we wspomnieniach, f. Kurowski Książki » Literatura 100 zł Bydgoszcz 14 lip Wielkie bitwy II wojny światowej seria Książki » Czasopisma 24 zł Koziegłowy 14 lip Puszka pamiątka pól bitew I wojna światowa Sport i Hobby » Kolekcje 10 zł Poznań, Stare Miasto 14 lip Martin Mortka#Ostatnia Saga#Świt po Bitwie#Wojna Runów Książki » Literatura 60 zł Skórzewo 14 lip R. G. Grant BITWY Historia wojen i konfliktów zbrojnych Książki » Książki naukowe 70 zł Do negocjacji Łęczyca 13 lip 303 Bitwa o Anglię DVD Dorociński II wojna światowa Filmy » Płyty DVD 9,99 zł Kraków, Stare Miasto 13 lip Wielkie Bitwy II Wojny Światowej 35 tomów + DVD Osprey Kolekcja Książki » Książki naukowe 305 zł Mszana Dolna 13 lip Wielkie bitwy II Wojny Światowej 46 tomów + DVD Osprey Kolekcja Książki » Książki naukowe 335 zł Mszana Dolna 13 lip Wielkie Bitwy Historii I Wojna w Zatoce Perskiej (zawiera DVD) Książki » Pozostałe 12 zł Warszawa, Targówek 13 lip Książka Dramat Piłsudskiego Wojna 1920 Pruszyński historia bitwy Książki » Literatura 60 zł Piła 12 lip Gra na komputer. Wielkie Bitwy II Wojny Światowej. Gry » PC 10 zł Wrocław, Krzyki 12 lip Wielkie bitwy historii I wojna w Zatoce Perskiej Książki » Literatura 5 zł Drogomyśl 12 lip Ilustrowana historia wojen i bitew polskich Marek Gędek Książki » Literatura 80 zł Warszawa, Mokotów 12 lip Kolekcja II Wojna Światowa Tom 9 Bitwa o Anglię Kolekcja Wojenna FOLIA Książki » Książki naukowe 10 zł Legionowo 12 lip Ordery, odznaczenia wojenne II wojna światowa bitwa pod Monte Cassino Sport i Hobby » Kolekcje 8 000 zł Zabrze 11 lip Niestabilność wywołana w Europie pierwszą wojną światową (1914-18) przygotowała grunt pod kolejny konflikt międzynarodowy - II wojnę światową - który wybuchł dwie dekady później i okazał się jeszcze bardziej niszczycielski. Dochodząc do władzy w niestabilnych gospodarczo i politycznie Niemczech, Adolf Hitler, przywódca partii nazistowskiej, uzbroił naród i podpisał strategiczne traktaty z Włochami i Japonią, aby wspierać swoje ambicje dominacji nad światem. Inwazja Hitlera na Polskę we wrześniu 1939 r. Zmusiła Wielką Brytanię i Francję do wypowiedzenia wojny Niemcom, co oznaczało początek II wojny światowej. W ciągu następnych sześciu lat konflikt pochłonie więcej istnień ludzkich i zniszczy więcej ziemi i majątku na całym świecie niż jakakolwiek poprzednia wojna. Wśród szacowanych 45-60 milionów zabitych ludzi było 6 milionów Żydów zamordowanych w nazistowskich obozach koncentracyjnych w ramach diabelskiego „ostatecznego rozwiązania” Hitlera, znanego obecnie jako Wielkiej Wojny (jak Pierwsza Wojna Swiatowa była znana w tamtym czasie) znacznie zdestabilizowała Europę, a II wojna światowa pod wieloma względami wyrosła z kwestii nierozwiązanych przez wcześniejszy konflikt. W szczególności niestabilność polityczna i gospodarcza w Niemczech oraz utrzymująca się niechęć do surowych warunków nałożonych przez traktat wersalski przyczyniły się do dojścia do władzy Adolfa Hitlera i Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej, w skrócie NSDAP w języku niemieckim i Partii Nazistowskiej w języku angielskim. ..Czy wiedziałeś? Już w 1923 roku w swoich wspomnieniach i traktacie propagandowym „Mein Kampf” (Moja walka) Adolf Hitler przewidział ogólnoeuropejską wojnę, która doprowadzi do „eksterminacji rasy żydowskiej w Niemczech”.Po zostając Kanclerzem Niemiec w 1933 r. Hitler szybko skonsolidował władzę, w 1934 r. namaścił się Führer (najwyższy przywódca). Z obsesją na punkcie wyższości „czystej” rasy niemieckiej, którą nazwał „aryjską”, Hitler uważał, że jedyną drogą do zdobycia jest wojna. niezbędna „Lebensraum”, czyli przestrzeń życiowa, aby niemiecka rasa mogła się rozwijać. W połowie lat trzydziestych potajemnie rozpoczął zbrojenie Niemiec, co stanowi naruszenie traktatu wersalskiego. Po podpisaniu sojuszy z Włochami i Japonią przeciwko Związkowi Radzieckiemu, Hitler wysłał wojska do okupacji Austrii w 1938 roku, a rok później zaanektował Czechosłowację. Otwarta agresja Hitlera wyszła spod kontroli, ponieważ Stany Zjednoczone i Związek Radziecki były wówczas skoncentrowane na polityce wewnętrznej, a ani Francja, ani Wielka Brytania (dwa pozostałe narody najbardziej zniszczone przez Wielką Wojnę) nie były chętne do koniec sierpnia 1939 r. Hitler i radziecki przywódca Józef Stalin podpisali umowę Niemiecko-radziecki pakt o nieagresji , co wywołało gorączkę zmartwień w Londynie i Paryżu. Hitler od dawna planował inwazję na Polskę, naród, któremu Wielka Brytania i Francja zagwarantowały militarne wsparcie, gdyby zostały zaatakowane przez Niemcy. Pakt ze Stalinem oznaczał, że Hitler nie stanie w obliczu wojny na dwóch frontach po najeździe na Polskę i będzie miał sowiecką pomoc w podboju i podziałach samego narodu. 1 września 1939 r. Hitler najechał Polskę od zachodu dwa dni później, Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Niemcom, rozpoczynając II wojnę września wojska radzieckie zaatakowały Polskę od wschodu. Pod atakiem z obu stron Polska szybko upadła, a na początku 1940 roku Niemcy i Związek Radziecki podzieliły kontrolę nad krajem, zgodnie z tajnym protokołem dołączonym do paktu o nieagresji. Siły Stalina następnie ruszyły do ​​okupacji krajów bałtyckich (Estonii, Łotwy i Litwy) i pokonały oporną Finlandię w wojnie rosyjsko-fińskiej. Przez sześć miesięcy po inwazji na Polskę brak działań ze strony Niemiec i aliantów na zachodzie doprowadził do mówienia w mediach o „fałszywej wojnie”. Jednak na morzu brytyjska i niemiecka marynarka wojenna stoczyła zaciekłą bitwę, a śmiercionośne niemieckie okręty podwodne uderzyły w statki handlowe zmierzające do Wielkiej Brytanii, zatapiając ponad 100 statków w pierwszych czterech miesiącach II wojny kwietnia 1940 roku Niemcy jednocześnie najechały Norwegię i okupowały Danię, po czym wojna zaczęła się na dobre. 10 maja siły niemieckie przetoczyły się przez Belgię i Holandię w tak zwanej „blitzkrieg”, czyli wojnie z błyskawicami. Trzy dni później wojska Hitlera przekroczyły Mouzę i uderzyły francuskie siły pod Sedan, położonym na północnym krańcu Linii Maginota, rozbudowanego łańcucha fortyfikacji zbudowanych po I wojnie światowej i uważanych za nieprzeniknioną barierę obronną. W rzeczywistości Niemcy przedarli się przez linię ze swoimi czołgami i samolotami i ruszyli do tyłu, czyniąc ją bezużyteczną. Brytyjskie Siły Ekspedycyjne (BEF) zostały ewakuowane drogą morską z Dunkierka pod koniec maja, gdy na południu siły francuskie stawiały skazany na niepowodzenie opór. Francja jest na skraju upadku, faszystowski dyktator Włoch Benito Mussolini utworzyli sojusz z Hitlerem, Paktem Stalowym, a Włochy wypowiedziały wojnę Francji i Wielkiej Brytanii 10 czerwca siły niemieckie wkroczyły do ​​Paryża, a dwa dni później nowy rząd utworzony przez marszałka Philippe'a Petaina (bohatera Francji podczas I wojny światowej) zażądał zawieszenia broni. Francja została następnie podzielona na dwie strefy, jedną pod niemiecką okupacją wojskową, a drugą pod rządami Petaina, zainstalowaną w Vichy France. Hitler zwrócił się teraz ku Wielkiej Brytanii, która miała tę przewagę defensywną, że została oddzielona od kontynentu kanałem La utorować drogę dla desantowej inwazji (nazwanej Operacją Sea Lion), niemieckie samoloty bombardowały Wielką Brytanię od września 1940 roku do maja 1941 roku, znanego jako Blitz , w tym nocne naloty na Londyn i inne ośrodki przemysłowe, które spowodowały ciężkie straty i zniszczenia wśród ludności cywilnej. Królewskie Siły Powietrzne (RAF) ostatecznie pokonały Luftwaffe (niemieckie siły powietrzne) w bitwie o Anglię, a Hitler odłożył swoje plany inwazji. Gdy brytyjskie zasoby obronne zostały doprowadzone do granic możliwości, premier Winston Churchill zaczął otrzymywać kluczową pomoc od Stanów Zjednoczonych na mocy ustawy Lend-Lease Act, uchwalonej przez Kongres na początku 1941 początku 1941 roku Węgry, Rumunia i Bułgaria dołączyły do ​​Osi, a wojska niemieckie w kwietniu zajęły Jugosławię i Grecję. Podbój Bałkanów przez Hitlera był prekursorem jego prawdziwego celu: inwazji na Związek Radziecki, którego rozległe terytorium dałoby niemieckiej rasie panów „Lebensraum”, którego potrzebowała. Drugą połową strategii Hitlera była eksterminacja Żydów z całej okupowanej przez Niemców Europy. Plany „ostatecznego rozwiązania” zostały wprowadzone mniej więcej w okresie ofensywy radzieckiej, aw ciągu najbliższych trzech lat w obozach zagłady utworzonych na terenie okupowanej Polski zginęło ponad 4 miliony czerwca 1941 r. Hitler zarządził inwazję na Związek Radziecki o kryptonimie Operacja Barbarossa . Chociaż radzieckie czołgi i samoloty znacznie przewyższały liczebnie Niemców, rosyjska technologia lotnicza była w dużej mierze przestarzała, a wpływ niespodziewanej inwazji pomógł Niemcom dostać się na odległość 200 mil od Moskwy do połowy lipca. Kłótnie między Hitlerem i jego dowódcami opóźniły następny niemiecki natarcie do października, kiedy został on zatrzymany przez sowiecką kontrofensywę i nadejściem ostrej Wielką Brytanią naprzeciw Niemiec w Europie, Stany Zjednoczone były jedynym krajem zdolnym do walki z japońską agresją, która pod koniec 1941 r. Obejmowała rozszerzenie trwającej wojny z Chinami i zajęcie europejskich kolonialnych posiadłości na Dalekim Wschodzie. 7 grudnia 1941 roku 360 japońskich samolotów zaatakowało główną bazę marynarki wojennej USA w Pearl Harbor w Hawaje , całkowicie zaskakując Amerykanów i pozbawiając życia ponad 2300 żołnierzy. Atak na Pearl Harbor ujednolicił amerykańską opinię publiczną na rzecz przystąpienia do II wojny światowej, a 8 grudnia Kongres wypowiedział wojnę Japonii tylko jednym głosem sprzeciwu. Niemcy i inne mocarstwa Osi natychmiast wypowiedziały wojnę Stanom długiej serii japońskich zwycięstw, amerykańska Flota Pacyfiku zdobyła tytuł Bitwa o Midway w czerwcu 1942 r., który okazał się punktem zwrotnym w wojnie. Na Guadalcanal, jednej z południowych Wysp Salomona, alianci również odnieśli sukces przeciwko siłom japońskim w serii bitew od sierpnia 1942 r. Do lutego 1943 r., Pomagając odwrócić bieg wydarzeń na Pacyfiku. W połowie 1943 r. Alianckie siły morskie rozpoczęły agresywny kontratak na Japonię, obejmujący serię desantowych ataków na kluczowe wyspy na Pacyfiku okupowane przez Japonię. Ta strategia „przeskakiwania po wyspach” okazała się skuteczna, a siły alianckie zbliżyły się do ostatecznego celu inwazji na kontynentalną Afryce Północnej siły brytyjskie i amerykańskie pokonały Włochów i Niemców do 1943 r. Nastąpiła inwazja aliantów na Sycylię i Włochy, a rząd Mussoliniego upadł w lipcu 1943 r., Chociaż walki aliantów z Niemcami we Włoszech trwały do ​​1945 froncie wschodnim sowiecka kontrofensywa rozpoczęta w listopadzie 1942 r. Zakończyła krwawą wojnę Bitwa pod Stalingradem , który był świadkiem najbardziej zaciekłych walk II wojny światowej. Zbliżająca się zima wraz z malejącym zapasem żywności i lekarstw oznaczała koniec tamtejszych wojsk niemieckich, z których ostatni poddali się 31 stycznia 1943 czerwca 1944 r. - obchodzony jako 'Dzień D' - alianci rozpoczęli masową inwazję na Europę, wyrzucając 156 000 żołnierzy brytyjskich, kanadyjskich i amerykańskich na plaże Normandii we Francji. W odpowiedzi Hitler przelał całą pozostałą siłę swojej armii do Europy Zachodniej, zapewniając Niemcom klęskę na wschodzie. Wkrótce wojska radzieckie wkroczyły do ​​Polski, Czechosłowacji, Węgier i Rumunii, podczas gdy Hitler zebrał swoje siły, by wyprzeć Amerykanów i Brytyjczyków z Niemiec w Bitwa o Ardeny (Grudzień 1944-styczeń 1945), ostatnia duża niemiecka ofensywa bombardowanie lotnicze w lutym 1945 r. Poprzedziło aliancką inwazję lądową na Niemcy, a do czasu formalnej kapitulacji Niemiec 8 maja wojska radzieckie zajęły znaczną część kraju. Hitler już nie żył, mając zmarł przez samobójstwo 30 kwietnia w swoim berlińskim Konferencja poczdamska lipiec-sierpień 1945 r., prezydent USA Harry S. Truman (który objął urząd po śmierci Roosevelta w kwietniu) Churchill i Stalin dyskutowali o toczącej się wojnie z Japonią, a także o rozwiązaniu pokojowym z Niemcami. Powojenne Niemcy zostałyby podzielone na cztery strefy okupacyjne, które miały być kontrolowane przez Związek Radziecki, Wielką Brytanię, Stany Zjednoczone i Francję. W sprawie, która dzieli przyszłość Europy Wschodniej, Churchill i Truman zgodzili się ze Stalinem, ponieważ potrzebowali radzieckiej współpracy w wojnie z straty poniesione w kampaniach o godz Oni Jima (Luty 1945) i Okinawa (Kwiecień-czerwiec 1945 r.), A obawy przed jeszcze bardziej kosztowną inwazją lądową na Japonię skłoniły Trumana do wydania zezwolenia na użycie nowej i niszczycielskiej broni. Opracowany podczas ściśle tajnej operacji o kryptonimie Projekt Manhattan bomba atomowa został wypuszczony na japońskie miasta Hiroszima i Nagasaki na początku sierpnia. 15 sierpnia japoński rząd wydał oświadczenie, w którym zadeklarował, że zaakceptuje warunki Deklaracji Poczdamskiej, a 2 września generał USA Douglas MacArthur przyjął formalną kapitulację Japonii na pokładzie USS Missouri w Zatoce i załoga z 761. batalionu czołgów przed pomnikiem księcia Alberta w Coburgu w Niemczech, 1945 wojna światowa ujawniła rażący paradoks w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Chociaż ponad milion Afroamerykanów służyło w wojnie, aby pokonać nazizm i faszyzm, zrobili to w oddzielnych jednostkach. Ta sama dyskryminacja Jim Crow Polityka, która szerzyła się w społeczeństwie amerykańskim, została wzmocniona przez wojsko USA. Czarni żołnierze rzadko brali udział w walkach i byli w dużej mierze zdegradowani do jednostek roboczych i zaopatrzeniowych dowodzonych przez białych kilka jednostek afroamerykańskich, które okazały się niezbędne do wygrania II wojny światowej z Lotnicy Tuskegee bycie jednym z najbardziej znanych. Ale Red Ball Express, konwój ciężarówek składający się głównie z czarnych kierowców, był odpowiedzialny za dostarczanie niezbędnych towarów Generał George S. Patton Wojska na froncie we Francji. Całkowicie czarny 761. batalion czołgów walczył w bitwie o Ardeny, a 92 Dywizja Piechoty walczyła w zaciętych bitwach naziemnych we Włoszech. Jednak pomimo ich roli w pokonaniu faszyzmu, walka o równość żołnierzy afroamerykańskich trwała po zakończeniu II wojny światowej. Pozostali w oddzielnych jednostkach i niższych rangą pozycjach, dobrze w wojna koreańska , kilka lat po tym, jak prezydent Truman podpisał dekret desegregacji sił zbrojnych USA w 1948 roku. CZYTAJ WIĘCEJ: Czarni Amerykanie, którzy służyli podczas II wojny światowej w obliczu dyskryminacji za granicą iw domu II wojna światowa okazała się najbardziej śmiercionośnym konfliktem międzynarodowym w historii, zabierając życie od 60 do 80 milionów ludzi, w tym 6 milionów Żydów, którzy zginęli z rąk nazistów podczas Holokaust . Cywile zginęli w czasie wojny według szacunków od 50 do 55 milionów, a wojsko od 21 do 25 milionów zginęło w czasie wojny. Miliony innych zostało rannych, a jeszcze więcej straciło domy i wojny obejmowałoby rozprzestrzenianie się komunizmu ze Związku Radzieckiego do Europy Wschodniej, a także jego ostateczny triumf w Chinach oraz globalne przeniesienie władzy z Europy do dwóch rywalizujących supermocarstw - Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego - co oznaczałoby wkrótce zmierzą się ze sobą w zimnej Harbor była miejscem niszczycielskiego niespodziewanego ataku sił japońskich, który zmusił Stany Zjednoczone do przystąpienia do II wojny światowej. Japońskie myśliwce zniszczyły prawie 20 amerykańskich okrętów wojennych, w tym osiem pancerników i ponad 300 samolotów. W ataku zginęło ponad 2400 Amerykanów (w tym cywile), a kolejnych 1000 Amerykanów zostało rannych. Kobiety wkroczyły, aby obsadzić puste stanowiska cywilne i wojskowe, które kiedyś były postrzegane tylko jako prace dla mężczyzn. Zastąpili mężczyzn na liniach montażowych, fabrykach i zakładach obronnych, co doprowadziło do kultowych obrazów, takich jak Rosie the Riveter który inspirował siłę, patriotyzm i wyzwolenie kobiet. To zdjęcie zostało zrobione przez fotoreportera Margaret Bourke-White , jeden z pierwszych czterech fotografów zatrudnionych w Life Magazine. To zdjęcie, zrobione w 1942 roku przez fotografa Life Magazine Gabriela Benzura, przedstawia kadetów szkolących się do Korpusu Powietrznego Armii Stanów Zjednoczonych, który później stał się sławnym Lotnicy Tuskegee . Lotnicy z Tuskegee byli pierwszymi czarnymi lotnikami wojskowymi i pomogli zachęcić do ostatecznej integracji sił zbrojnych USA. W kwietniu 1943 r. Mieszkańcy gm Getto warszawskie zorganizowało bunt aby zapobiec deportacjom do obozów zagłady. Jednak ostatecznie wojska hitlerowskie zniszczyły wiele bunkrów, w których ukrywali się mieszkańcy, zabijając blisko 7 tys. Osób. 50 000 jeńców getta, którzy przeżyli, jak ta grupa na zdjęciu, zostało wysłanych do obozów pracy i zagłady. To zdjęcie z 1944 roku przedstawia stos kości pozostałych w hitlerowskim obozie koncentracyjnym na Majdanku, drugim po Auschwitz pod względem wielkości obozu zagłady w Polsce. To zdjęcie zatytułowane „Taksówki do piekła i z powrotem w szczęki śmierci” zostało wykonane 6 czerwca 1944 r. Podczas operacji Overlord przez Robert F. Sargent , Główny podoficer Straży Przybrzeżnej Stanów Zjednoczonych i „towarzysz fotografa”. 27 stycznia 1945 r. Wkroczyły wojska radzieckie Auschwitz i odnalazł około 7,6000 żydowskich więźniów, którzy zostali w tyle. Tutaj lekarz z 322. Dywizji Strzelców Armii Czerwonej pomaga wyprowadzić ocalałych z Auschwitz. Stoją przy wejściu, gdzie ikoniczny napis „Arbeit Mecht Frei” („Praca przynosi wolność”). Armia radziecka odkryła także stosy zwłok i setki tysięcy rzeczy osobistych. To nagrodzone Pulitzerem zdjęcie stało się synonimem zwycięstwa Ameryki. Zrobione podczas Bitwa o Iwo Jimę przez Associated Press fotograf Joe Rosenthal, jest to jedno z najczęściej reprodukowanych i kopiowanych fotografii w historii. Obraz bitwy o Iwo Jimę był w tamtych czasach tak potężny, że nawet naśladowcy wystawiali podobne obrazy. To zdjęcie zostało zrobione 30 kwietnia 1945 roku podczas bitwy o Berlin. Żołnierze radzieccy w zwycięstwie wzięli flagę i podnieśli ją na dachy zbombardowanego Reichstagu. 6 sierpnia 1945 r Enola Gay zrzucił pierwszą na świecie bombę atomową nad miastem Hiroszima . Bomba eksplodowała 2000 stóp nad Hiroszimą z uderzeniem równym 12-15 000 ton trotylu. To zdjęcie uchwyciło chmurę w kształcie grzyba. Około 80 000 osób zmarło natychmiast, a dziesiątki tysięcy zmarło później z powodu narażenia na promieniowanie. W końcu bomba zmiotła 90 procent miasta. Marynarz George Mendonsa po raz pierwszy widziałem asystentkę dentystyczną Gretę Zimmer Friedman podczas uroczystości na V-J Day. Chwycił ją i pocałował. To zdjęcie stało się jednym z najbardziej znanych w historii, a jednocześnie wzbudził kontrowersje. Wiele kobiet przez lata twierdziło, że jest pielęgniarką, a niektóre mówią, że przedstawia to moment bez zgody, a nawet molestowanie seksualne. Gdy Stany Zjednoczone wysyłały wojska na linię frontu, werbowano artystów, którzy mieli zachęcić mieszkańców kraju do wykonania ich części. Pokazano: Plakat rekrutacyjny „Broń swojego kraju: zaciągnij się teraz do armii Stanów Zjednoczonych”. Obywatele byli zachęcani do kupowania obligacji wojennych i podejmowania pracy w fabrykach w celu zaspokojenia potrzeb produkcyjnych wojska. Prywatne „USO” (United Service Organisation) powstało w 1941 r. W czasie wojny grupa zapewniała żołnierzom możliwość wypoczynku w czasie ich urlopu. Aby zachować zasoby na potrzeby działań wojennych, plakaty nawoływały do ​​wspólnych przejazdów w celu oszczędzania gazu, ostrzegały przed marnowaniem żywności i zachęcały ludzi do zbierania złomu w celu przetworzenia go na materiały wojskowe. Rosie the Riveter stała się kultową gwiazdą kampanii mającej na celu rekrutację robotnic do przemysłu obronnego w czasie wojny. Podczas wojny amerykańskie kobiety weszły na rynek pracy w bezprecedensowych ilościach, ponieważ rekrutacja mężczyzn pozostawiła dziury w przemysłowej sile roboczej. War Manpower Commission była agencją utworzoną przez FDR w kwietniu 1942 r. W celu nadzorowania krajowych potrzeb siły roboczej w czasie wojny. Ten plakat zachęcał kobiety do podjęcia pracy. W czasie II wojny światowej Czerwony Krzyż zwerbował do sił zbrojnych ponad 104 000 pielęgniarek. Kobieca rezerwa piechoty morskiej została utworzona na początku 1943 r. W celu rekrutacji kobiet do wysoko opodatkowanej służby wojskowej na „wszystkich możliwych [nie bojowych] pozycjach”. Podczas wojny braki siły roboczej i transportu utrudniały zbieranie i transport owoców i warzyw na targi. Dlatego rząd zachęcał obywateli do sadzenia „Ogrodów Zwycięstwa”, aby uprawiać własne produkty. Prawie 20 milionów Amerykanów okopało się. Zachęcano również rodziny do puszkowania własnych warzyw. W 1943 roku rodziny kupiły 315 tys. Szybkowarów (używanych w procesie konserwowania), w porównaniu z 66 tys. W 1942 roku. Rząd stanowczo zachęcał do wspólnych przejazdów, aby oszczędzać paliwo na potrzeby działań wojennych. Samodzielne prowadzenie pojazdu do pracy stało się niepatriotyczne, a nawet zdradzieckie. Rząd USA spopularyzował to zdanie, aby ostrzec żołnierzy i innych obywateli, aby unikali nieostrożnych rozmów, które mogłyby zniweczyć wysiłek wojenny. Nieustannie obawiano się, że ludzie mogą ujawniać fakty, które mogą dostać się w ręce wroga. Upomniano mężczyzn, aby zachowywali ostrożność w stosunku do kobiet, które mogą być szpiegami. Ten brytyjski plakat propagandowy przedstawia nazistowskiego przywódcę Adolfa Hitlera przedstawionego jako potwora. Rażąco rasistowskie plakaty propagandowe „Tokio Kid Say” zostały wywieszone w fabrykach Douglas Aircraft Co., aby zachęcić do ograniczenia ilości odpadów. 7 grudnia 1941 roku japońskie wojsko przypuściło niespodziewany atak na bazę marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w Pearl Harbor. Atak zabił 2403 członków służby i zranił 1178 więcej, i zatopił lub zniszczył sześć amerykańskich statków . Zniszczyli też 169 samolotów US Navy i Army Air Corps . Japońskie bombowce torpedowe leciał zaledwie 50 stóp nad wodą gdy strzelali do amerykańskich statków w porcie, podczas gdy inne samoloty ostrzeliwali pokłady kulami i zrzucali bomby . Marynarz stoi wśród wraków samolotów na Ford Island Naval Air Station i obserwuje eksplozję USS Shaw . Dym unosi się z płonących budynków na Ford Island w Pearl Harbor. Żeglarz ucieka, by się ukryć, mijając płonące wraki trafione przez bombowce nurkujące, które już zestrzeliły Pearl Harbor i Hickam Field w bazie marynarki wojennej Kaneohe Bay. Dym lecący z tonącego pancernika USS California (w środku) wywrócona większość plików USS Oklahoma (po prawej). Plik USS Arizona wybucha po japońskim ataku. Pancernik uderzony przez Japończyków w stertę śmieci USS Arizona leży w błocie w Pearl Harbor na Hawajach. Trzy z przerażających dział, po lewej, wystają z prawie całkowicie zanurzonej wieży. Wieża kontrolna pochyla się pod niebezpiecznym kątem. Korkowy ratownik w białym płóciennym pokrowcu z pancernika USS Arizona . Siły japońskie trenował przez około rok przygotować się do ataku. Japońskie siły atakujące - w tym sześć lotniskowców i 420 samolotów - wypłynął z Zatoki Hitokappu w Wyspy Kurylskie , podczas podróży o długości 3500 mil do miejsca postoju, 230 mil od hawajskiej wyspy Oahu. To zdjęcie z 7 grudnia przedstawia widok z lotu ptaka pancerników amerykańskiej Floty Pacyfiku, które zostały strawione przez płomienie w Pearl Harbor po tym, jak 360 japońskich samolotów bojowych wykonało potężny atak z zaskoczenia. Uszkodzony bombowiec B-17C Flying Fortress siedzi na płycie lotniska w pobliżu hangaru numer 5 na Hickam robisz w dzień pamięci W zalanym suchym doku niszczyciel Cassin , leży częściowo zanurzony i oparty o inny niszczyciel Downes . Pancernik, Pensylwania , pokazany z tyłu, pozostał względnie nieuszkodzony. Dwóch żołnierzy siedzi na wraku bombowca, otoczonym brudem i workami z piaskiem, na Hickam Field po japońskim ataku. Wrak japońskiego samolotu torpedowego zestrzelonego podczas ataku 7 grudnia, wydobywany z dna Pearl Harbor 7 stycznia 1942 roku. Personel wojskowy oddaje hołd przy zbiorowej mogile 15 oficerów i innych zabitych w ataku bombowym na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 r. Na trumnach zawieszona jest flaga USA. Maj 1942: Żołnierze z Marynarki Wojennej w Kaneohe na Hawajach kładą lei na grobach swoich towarzyszy zabitych w ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku. Groby wykopano wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego. W tle widoczny jest krater Ulupa & aposU w bazie piechoty morskiej Kaneohe. Kobieta obsługująca wiertarkę ręczną podczas pracy na bombowcu nurkującym „Vengeance” w Nashville w stanie Tennessee. Kobieta pracuje przy silniku samolotu w fabryce North American Aviation, Inc. w Inglewood w Kalifornii. Pracownica dociska osłonę jednego z silników bombowca B-25 montowanego w dziale silników fabryki w Inglewood. Grupa kobiet bez wcześniejszego doświadczenia w branży regeneruje zużyte świece zapłonowe w przerobionej fabryce Buicka w celu produkcji silników lotniczych w Melrose Park w stanie Illinois w 1942 roku. Pokazane są dwie pracownice zakrywające i kontrolujące przewody, które trafiają do produkcji bombowca nurkującego „Vengeance” (A-31) wyprodukowanego w oddziale Vultee & aposs Nashville w stanie Tennessee. `` Vengeance '' został pierwotnie zaprojektowany dla Francuzów, a później przyjęty przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych. Miał załogę dwuosobową i był wyposażony w sześć karabinów maszynowych różnych kalibrów. Nitownica siedząca na ogromnej maszynie podczas II wojny światowej, doskonale ilustrująca typ Rosie the Riveter, w Lockheed Aircraft Corp. Kobiety pracujące w Douglas Aircraft Company instalują osprzęt i zespoły w tylnej części kadłuba bombowca B-17F, lepiej znanego jako „Latająca Forteca”. Ciężki bombowiec wysokogórski został zbudowany tak, aby pomieścić załogę składającą się z siedmiu do dziewięciu ludzi i miał uzbrojenie wystarczające do obrony podczas misji dziennych. Kobiety przy transporcie ładunków C-47 Douglas w Douglas Aircraft Company w Long Beach w Kalifornii Grupa spawaczy czarnoskórych kobiet klęka w kombinezonach i trzyma narzędzia, przygotowując się do pracy przy SS 'George Washington Carver', Richmond, Kalifornia, wydarzenie było iskrą, która wywołała I wojnę światową? Marcella Hart, matka trójki dzieci, pracuje jako wycieraczka w parowozowni Chicago & amp Northwestern Railroad w Clinton w stanie Iowa. Nosi kultową czerwoną bandanę w stylu „Rosie the Riveter”. Kobieta przygotowuje się do pracy w wojsku lub przemyśle na zajęciach z kamuflażu na Uniwersytecie Nowojorskim. Model ten został zakamuflowany i sfotografowany, a ona koryguje przeoczenia wykryte w kamuflażu fabryki obrony modeli. Irma Lee McElroy, wcześniej pracownik biurowy, podczas wojny objęła stanowisko w Bazie Lotnictwa Marynarki Wojennej w Corpus Christi w Teksasie. Była pracownikiem służby cywilnej i tutaj widać ją malującą amerykańskie insygnia na skrzydłach samolotu. Mary Saverick zszywa uprzęże w Pioneer Parachute Company Mills w Manchesterze w stanie Connecticut. Eloise J. Ellis został mianowany przez służbę cywilną starszym przełożonym w Departamencie Montażu i Napraw w Bazie Lotnictwa Marynarki Wojennej w Corpus Christi w Teksasie. Mówi się, że poprawiła morale na swoim wydziale, zapewniając odpowiednie warunki życia pracownikom zatrudnionym poza stanem i pomagając im w rozwiązywaniu problemów osobistych. Dwie żony marynarki wojennej, Eva Herzberg i Elve Burnham, rozpoczęły prace wojenne po tym, jak ich mężowie dołączyli do służby. W Glenview w Illinois montują opaski do butelek do transfuzji krwi w Baxter Laboratories. 6 czerwca 1944 r. Ponad 156 000 żołnierzy amerykańskich, brytyjskich i kanadyjskich zaatakowało 50 mil zaciekle bronionych plaż Normandii w północnej Francji w operacji, która okazała się krytycznym punktem zwrotnym w II wojnie światowej. Przywódcy sojuszniczy Franklin D. Roosevelt i Winston Churchill wiedział od początku wojny, że masowa inwazja na kontynent europejski będzie miała kluczowe znaczenie dla zmniejszenia presji armii radzieckiej walczącej z nazistami na wschodzie. Od czasu rozpoczęcia operacji Overlord z Anglii wojsko amerykańskie musiało wysłać do miejsca postoju 7 milionów ton zaopatrzenia, w tym 450 000 ton amunicji. Tutaj amunicja jest pokazywana na rynku w Morten-in-Marsh w Anglii przed inwazją. Inwazja D-Day rozpoczęła się w godzinach przed świtem 6 czerwca tysiące spadochroniarzy lądowanie w głębi lądu na plażach Utah i Sword, próbując odciąć wyjścia i zniszczyć mosty, aby spowolnić nazistowskie posiłki. Piechota armii amerykańskiej zbliżała się do plaży Omaha w Normandii, we Francji 6 czerwca 1944 r. Pierwsze fale amerykańskich myśliwców zostały masowo ścięte ostrzałem z niemieckich karabinów maszynowych, gdy przedzierali się przez usianą minami plażę. Na plaży Omaha siły amerykańskie przetrwały cały dzień, pchając naprzód do ufortyfikowanego falochronu, a następnie wspinając się po stromych urwiskach, aby przed zapadnięciem zmroku zlikwidować nazistowskie posterunki artyleryjskie. Na zdjęciu ranni żołnierze amerykańscy opierają się o kredowe klify po szturmie na plażę Omaha. Przewidując inwazję aliantów gdzieś wzdłuż francuskiego wybrzeża, siły niemieckie zakończyły budowę „Wału Atlantyckiego”, ciągu 2400 mil składających się z bunkrów, min oraz przeszkód na plaży i wodzie. Tutaj inżynierowie alianccy wysadzają w powietrze minę. Pokazane są masowe lądowania na plaży Omaha po zabezpieczeniu jej przez wojska amerykańskie. Balony zaporowe czuwają nad głowami niemieckich samolotów, podczas gdy dziesiątki statków rozładowują ludzi i materiały. D-Day był największą inwazją desantową w historii wojskowości. Niecały rok później 7 maja 1945 r Niemcy się poddadzą. Adolf Hitler i nazi reżim zakładał sieci obozów koncentracyjnych przed iw trakcie II wojna światowa zrealizować plan ludobójstwo . „Ostateczne rozwiązanie” Hitlera wezwało do wykorzenienia narodu żydowskiego i innych „niepożądanych”, w tym homoseksualistów, Romów i osób niepełnosprawnych. Przedstawione tutaj dzieci były przetrzymywane w Auschwitz obóz koncentracyjny w okupowanej przez hitlerowców Polsce. Wychudzonych ocalałych w Ebensee w Austrii można zobaczyć tutaj 7 maja 1945 roku, zaledwie kilka dni po ich wyzwoleniu. Obóz w Ebensee został otwarty przez w 1943 roku jako podobóz do obozu koncentracyjnego Mauthausen , także w okupowanej przez nazistów Austrii. SS wykorzystywał niewolniczą siłę roboczą w obozie do budowy tuneli do przechowywania broni wojskowej. W Stanach Zjednoczonych znaleziono ponad 16 000 więźniów 80-ta piechota 4 maja 1945 r. Ocaleni w Wobbelin obóz koncentracyjny w północnych Niemczech został odnaleziony przez dziewiątą armię Stanów Zjednoczonych w maju 1945 r. Tutaj jeden z mężczyzn wybucha płaczem, gdy dowiaduje się, że nie wyjeżdża z pierwszą grupą, która ma trafić do szpitala. Ocalali z obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie są następnie pokazywani w swoich barakach wyzwolenie przez aliantów w kwietniu 1945 r . Obóz znajdował się na zalesionym terenie w Ettersberg w Niemczech, na wschód od Weimaru. Elie Wiesel , zdobywca Nagrody Nobla autor Night , znajduje się na drugiej pryczy od dołu, siódmej od lewej. Przywieziono piętnastoletniego Ivana Dudnika Auschwitz z jego domu w regionie Oryol w Rosji przez nazistów. Podczas ratowania po wyzwolenie Auschwitz , podobno oszalał po tym, jak był świadkiem masowych okropności i tragedii w obozie. Wojska alianckie są pokazane w maju 1945 roku podczas odkrywania Całopalenie ofiary w wagonie kolejowym, który nie dotarł do miejsca docelowego. Uważano, że ten samochód był w drodze do obozu koncentracyjnego Wobbelin w pobliżu Ludwigslust w Niemczech, gdzie wielu więźniów zginęło po drodze. W wyniku tego zginęło łącznie 6 milionów istnień ludzkich Holokaust . Tutaj stos ludzkich kości i czaszek jest widoczny w 1944 r. W obozie koncentracyjnym na Majdanku na przedmieściach Lublina. Majdanek był drugim co do wielkości obozem zagłady w okupowanej przez nazistów Polsce Auschwitz . Ciało jest widoczne w piecu krematoryjnym w Obóz koncentracyjny Buchenwald niedaleko Weimaru w Niemczech w kwietniu 1945 roku. W obozie tym nie tylko więziono Żydów, ale także Świadków Jehowy, Cyganów, niemieckich dezerterów wojskowych, jeńców wojennych i recydywistów. Kilka z tysięcy obrączek usuniętych przez nazistów z ich ofiar, które zostały zatrzymane w celu odzyskania złota. Wojska amerykańskie znalazły pierścionki, zegarki, kamienie szlachetne, okulary i złote wypełnienia w jaskini przylegającej do obozu koncentracyjnego Buchenwald 5 maja 1945 r. Auschwitz z kwietnia 2015 r. Prawie 1,3 mln osób zostało deportowanych do obozu, a ponad 1,1 mln zginęło. Chociaż Auschwitz miał najwyższy wskaźnik śmiertelności, miał również najwyższy wskaźnik przeżycia ze wszystkich ośrodków zagłady. Poobijane walizki leżą na stosie w pokoju przy ul Auschwitz -Birkenau, który teraz służy jako plik pomnik i muzeum . Skrzynki, najczęściej opatrzone nazwiskiem każdego właściciela, odbierano więźniom po przybyciu do obozu. Protezy nóg i kule są częścią stałej ekspozycji w Auschwitz Muzeum. 14 lipca 1933 r. Nazistowski rząd wprowadził przepisy „Prawo o zapobieganiu potomstwu z chorobami dziedzicznymi” próbując osiągnąć czystszą rasę „panów”. Wymagało to sterylizacji ludzi z chorobami psychicznymi, deformacjami i różnymi innymi niepełnosprawnościami. Hitler podjął później bardziej ekstremalne środki i między 1940 a 1941 r. Zamordowano 70 000 niepełnosprawnych Austriaków i Niemców. Do końca wojny zamordowano około 275 000 niepełnosprawnych. Sterta obuwia jest również częścią Auschwitz Muzeum. Podpisał prezydent Franklin D. Roosevelt Zarządzenie 9066 w lutym 1942 r. wzywając do internowania Amerykanów pochodzenia japońskiego po atakach na Pearl zdjęciu rodzina Mochidów to jedne ze 117 000 osób, które miały zostać ewakuowane obozy internowania rozsiane po całym kraju do tego czerwca. Ten sklep spożywczy w Oakland w Kalifornii był własnością Amerykanina pochodzenia japońskiego i absolwenta Uniwersytetu Kalifornijskiego. Nazajutrz po atakach na Pearl Harbor wystawił swój znak „Jestem Amerykaninem”, aby udowodnić swój patriotyzm. Wkrótce potem rząd zamknął sklep i przeniósł właściciela do obozu internowania. Zakwaterowanie dla Amerykanów pochodzenia japońskiego w ośrodku recepcyjnym Santa Anita w hrabstwie Los Angeles w Kalifornii. Kwiecień 1942. Pierwsza grupa 82 Amerykanów pochodzenia japońskiego przybyła do obozu internowania Manzanar (lub „War Relocation Center”), niosąc swoje rzeczy w walizkach i torbach w Owens Valley w Kalifornii 21 marca 1942 r. Manzanar był jednym z pierwszych dziesięciu obozów internowania otwartych w Stany Zjednoczone, których populacja była najwyższa, zanim została zamknięta w listopadzie 1945 r., wynosiła ponad 10 000 osób. Dzieci ze szkoły publicznej Weill, z tak zwanego osiedla międzynarodowego, są pokazane na ceremonii złożenia flagi w kwietniu 1942 roku. Dzieci japońskiego pochodzenia zostały wkrótce przeniesione do ośrodków War Relocation Authority. Młoda japońsko-amerykańska dziewczyna stojąca ze swoją lalką, czekająca na podróż z rodzicami do Owens Valley, podczas przymusowej relokacji Amerykanów pochodzenia japońskiego na mocy rozkazu US Army w Los Angeles w kwietniu 1942 r. Ostatni mieszkańcy Redondo Beach pochodzenia japońskiego zostali przymusowo wywiezieni ciężarówką do obozów przesiedleńczych. Tłumy czekające na rejestrację w ośrodkach recepcyjnych w Santa Anita w Kalifornii, kwiecień 1942 skrzynek herbaty zostało wyrzuconych Amerykanie pochodzenia japońskiego byli internowani w zatłoczonych warunkach w Santa Anita. Risa i Yasubei Hirano pozują ze swoim synem George'em (po lewej), trzymając zdjęcie drugiego syna, amerykańskiego żołnierza Shigery Hirano. Hiranos przetrzymywano w obozie nad rzeką Kolorado, a ten obraz oddaje zarówno patriotyzm, jak i głęboki smutek, jaki odczuwali ci dumni Japończycy. Shigera służył w armii amerykańskiej w 442. Regimental Combat Team, podczas gdy jego rodzina była zamknięta. Amerykański żołnierz strzegący tłumu internowanych Amerykanów pochodzenia japońskiego w obozie dla internowanych w Manzanar w Kalifornii w 1944 roku. Japońsko-amerykańscy internowani w Gila River Relocation Center witają Pierwszą Damę Eleanor Roosevelt i Dillon S Myer, dyrektora War Relocation Authority, podczas wizyty kontrolnej w Rivers w Arizonie. Bomba atomowa o kryptonimie „Little Boy” została zrzucona nad Hiroszimę w Japonii 6 sierpnia 1945 r. Bomba, która zdetonowała z energią około 15 kiloton trotylu, była pierwszą bronią jądrową użytą w czasie wojny. Załoga bombowca Boeing B-29, Enola Gay , który wykonał lot nad Hiroszimą, aby zrzucić pierwszą bombę atomową. Klęczący od lewej do prawej Sierżant sztabowy George R. Caron Sierżant Joe Stiborik Sierżant sztabowy Wyatt E. Duzenbury Prywatny pierwszej klasy Richard H. Nelson Sierżant Robert H. Shurard. Od lewej do prawej stojący major Thomas W. Ferebee, major Bombardier grupy Theodore Van Kirk, nawigator pułkownik Paul W. Tibbetts, dowódca 509. Grupy i kapitan pilot Robert A. Lewis, dowódca samolotu. Widok bomby atomowej podnoszonej do zatoki Enola Gay na północnym polu bazy lotniczej Tinian na północnych Marianach, początek sierpnia 1945 r. Hiroszima w ruinie po zrzuceniu bomby atomowej 6 sierpnia 1945 r. Kółko wskazuje cel bomby. Bomba zabiła bezpośrednio około 80 000 osób. Pod koniec roku obrażenia i promieniowanie spowodowały, że całkowita liczba zgonów wyniosła od 90 000 do 166 000. Bomba plutonowa, nazywana „Grubasem”, jest pokazana w transporcie. Byłaby to druga bomba atomowa zrzucona przez siły amerykańskie podczas II wojny światowej. Korespondent aliancki stoi w gruzach 7 września 1945 r., Spoglądając na ruiny kina po ataku atomowym na Hiroszimę. Dzieci w Hiroszimie w Japonii noszą maski, aby zwalczyć zapach śmierci po tym, jak miasto zostało zniszczone dwa miesiące wcześniej. Ocalali hospitalizowani w Hiroszimie pokazują swoje ciała pokryte bliznowcami wywołanymi przez bombę atomową. II wojna światowa była bardziej destrukcyjna niż jakakolwiek wcześniejsza wojna. Szacuje się, że 45-60 milionów ludzi straciło życie, a miliony zostało rannych. Tutaj szeregowy Sam Macchia z Nowego Jorku wraca do domu, zraniony w obie nogi, do swojej podekscytowanej rodziny. Tłum gromadzi się na Times Square, aby świętować Zwycięstwo w Dniu Europy . Proboszcz macha do gazety wiadomością o bezwarunkowej kapitulacji Niemiec podekscytowanych uczniów rzymskokatolickiej szkoły parafialnej w Chicago. Kupiec Marine Bill Eckert Wildy podszywa się pod Hitlera, gdy biesiadnik żartobliwie dusi go pośród tłumu na Times Square podczas ogromnej uroczystości V-E Day. Młodzi ludzie w samochodzie świętują zwycięstwo w Europie pod koniec II wojny światowej w Baltimore w stanie Maryland, 8 maja 1945 r. Ludzie tłoczą się na furgonetce podczas obchodów V-E Day w Londynie. Pacjenci ze szpitala wojskowego Horley w Anglii, wszyscy ciężko ranni we Francji i Włoszech, obchodzą Dzień V-E z personelem pielęgniarskim. Amerykańscy weterani wojenni wracający do domu z Europy na przebudowanym okręcie wojskowym. Wall Street jest zatłoczona, gdy pracownicy Financial District świętują doniesienie o zakończeniu wojny w Europie. Celebransi wspinają się na posąg Jerzego Waszyngtona, podczas gdy tysiące innych stoją pośród spadającej taśmy. Ranny weteran Arthur Moore podnosi głowę i patrzy, jak taśma miernicza spada z budynków Nowego Jorku. Generał armii, Douglas MacArthur, Najwyższy Dowódca Sił Sprzymierzonych, podpisuje japoński dokument kapitulacji na pokładzie pancernika Missouri w Zatoce Tokijskiej w Japonii, 2 września 1945 r. Po lewej stronie znajduje się generał Lietenant Percival, armia brytyjska. Nowy Jork, 17 czerwca 1945 r. Wiwatując i machając z pokładu transportowca, który przywiózł ich dzisiaj z powrotem do Stanów Zjednoczonych, mężczyźni z 86. Dywizji Piechoty trzeciej Armii stoją na pokładzie swojego statku, podczas gdy kobiety na doku machają do czekając na ich przybycie. Szeregowy B. Potts z pułku Middlesex robi znak „V” z iluminatora statku szpitalnego „Atlantis”, wracając do domu z II wojny światowej z kontuzją. Brytyjski żołnierz wraca do domu do szczęśliwej żony i syna po odbyciu służby w II wojnie światowej. Żeglarze i mieszkańcy Waszyngtonu tańczą conga w Lafayette Park, czekając, aż prezydent Truman ogłosi kapitulację Japonii podczas II wojny światowej. Żołnierze przytulają się, gdy są podnoszeni na barki tłumu w dniu VJ w Newark, New Jersey, 18 sierpnia 1945 roku. Amerykańscy żołnierze w izbie chorych SS Casablanki uśmiechają się i wskazują gazetę z 15 sierpnia 1945 r. Z nagłówkiem „JAPS QUIT!” po kapitulacji Japonii w II wojnie światowej. Kamienica przy 107th Street w Nowym Jorku jest udekorowana z okazji zakończenia II wojny światowej (V-J Day). Rajd V-J Day w Nowym Jorku i małych Włoszech, 2 września 1945 r. Lokalni mieszkańcy podpalili stos skrzyń, aby uczcić kapitulację Japonii pod koniec II wojny światowej. Radośni amerykańscy żołnierze i WACS prosto z łóżka paradują przez noc londyńską z okazji Dnia V-J i końca II wojny światowej. Kobieta wskakuje w ramiona żołnierza po jego powrocie z II wojny światowej, Nowy Jork, Nowy Jork, 1945 rok. Amerykański żołnierz ze szminką na twarzy po obchodach dnia V-J. Żołnierze świętujący zwycięstwo nad Japonią w Honolulu na Hawajach, 15 sierpnia 1945 r. 42. pułk wraca do domu na Hawaje 2 lipca 1946 roku. Zostają przywitani przez wiwatujących przyjaciół i bliskich rzucających Stany Zjednoczone zdobyły terytorium Luizjany? Prezydent Franklin D. Roosevelt (1882-1945) i premier Winston Churchill (1874-1965) przemawiają na trawniku willi prezydenta w Casablance w Maroku podczas konferencji w styczniu 1943 roku. Sir Winston Churchill był premierem Wielkiej Brytanii w latach 1940-1945 i ponownie w latach 1951-1955. Premier Winston Churchill przemawia do weteranów D-Day w Caen we Francji 22 lipca 1944 roku. Radziecki przywódca Józef Stalin, amerykański prezydent Franklin Roosevelt i brytyjski premier Winston Churchill siedzieli razem podczas konferencji w Jałcie, 4-11 lutego 1945 r. Adolf Hitler (1889-1945) był kanclerzem Niemiec od 1933 do 1945 roku, pełniąc funkcję dyktatora i przywódcy partii nazistowskiej, czyli Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej, przez większość swojego czasu u władzy. Zdjęcie ze stycznia 1975 roku hiszpańskiego generała Francisco Franco (1872-1975), który rządził Hiszpanią od następstw hiszpańskiej wojny domowej w 1938 roku do śmierci. Okładka magazynu z października 1932 roku Ilustrowany poranek z udziałem włoskiego dyktatora Benito Mussoliniego (1883-1945) w otoczeniu kobiet i dzieci. Hideki Tojo (1884-1948) był premierem Japonii w latach 1941-1944. Był czołowym orędownikiem trójstronnego paktu Japonii z Niemcami i Włochami. Po zakończeniu II wojny światowej był sądzony za zbrodnie wojenne przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu. Został uznany za winnego i powieszony. Dwight D. Eisenhower (1890-1969) był najwyższym dowódcą sił alianckich w Europie Zachodniej podczas II wojny światowej. Pokazano generała Dwighta D. Eisenhowera ze swoim sztabem. Od lewej do prawej, siedzący: marszałek lotnictwa Sir Arthur Tedder, generał Eisenhower i generał Sir Bernard Montgomery. Od lewej do prawej na stojąco: generał broni Omar Bradley, admirał Sir Bertram Ramsey, marszałek lotnictwa Sir Trafford Leigh Mallory i generał broni W. Bedell Smith. Generał George S. Patton Jr. (1885-1945) wyróżnił się jako dowódca operacji amerykańskich w Afryce Północnej. Był biegłym strategiem w walce czołgów i jest znany ze swojej roli w bitwie o Ardeny. Generał Douglas MacArthur, Naczelny Dowódca Sił Sprzymierzonych, dowodził południowo-zachodnim Pacyfikiem podczas II wojny światowej (1939-1945). Pokazano go tutaj w Manili na Filipinach w 1945 roku. Generał MacArthur podpisuje dokument kapitulacji Japonii na pokładzie pancernika, Missouri w Zatoce Tokijskiej w Japonii, 2 września 1945 r. Po lewej stronie znajduje się generał porucznik Percival z armii brytyjskiej. Admirał Chester William Nimitz, pokazany na pokładzie swojego statku, służył jako oficer marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych i dowódca 1. Dywizji Pancerników. Generał Charles de Gaulle na konferencji w Casablance w 1943 r. De Gaulle był żołnierzem, który stał się mężem stanu, który walczył za Francję na wygnaniu. Brytyjski feldmarszałek Bernard Montgomery dowodził ósmą armią w kampaniach alianckich na Sycylii, a następnie na kontynencie włoskim. Następnie brał udział w planowaniu operacji Overlord, inwazji D-Day na Normandię. Generał Omar Bradley dowodził 12. Grupą Armii podczas II wojny światowej. Adolf Hitler, przywódca niemieckiej partii nazistowskiej, był jednym z najpotężniejszych i najbardziej znanych dyktatorów XX wieku. Himmler (1900-1945) był niemieckim politykiem narodowo-socjalistycznym (nazistowskim), administratorem policji i dowódcą wojskowym. Był szefem SS i hitlerowskiej tajnej policji. Założył pierwszy obóz koncentracyjny III Rzeszy w Dachau i zorganizował obozy zagłady w okupowanej przez hitlerowców Polsce. Joseph Goebbels był ministrem propagandy III Rzeszy Niemieckiej pod rządami Adolfa Hitlera. To zdjęcie przedstawia dr Josepha Goebbelsa przemawiającego na zjeździe niemieckich socjalistów w Berlinie w 1937 roku. Niemiecki feldmarszałek Erwin Rommel (1891–1944) otrzymał przydomek „Lis pustyni”, ponieważ odniósł sukces jako dowódca w północnoafrykańskim teatrze podczas II wojny światowej. Rudolph Hess (1894-1987) był przywódcą partii nazistowskiej, znanym ze swojej zaciekłej lojalności wobec Hitlera. Spędzał czas z Hitlerem w więzieniu Landsberg, gdzie nagrywał i redagował dyktanda Hitlera Moja walka . Hermann Goering (1893-1946) był przywódcą partii nazistowskiej, który założył Gestapo, tajną policję polityczną partii nazistowskiej. W 1934 r. Scedował stanowisko szefa ochrony na Himmler. Hiszpański generał Francisco Franco (1872-1975) rządził Hiszpanią od następstw hiszpańskiej wojny domowej w 1938 roku do śmierci. Pokazano go tutaj w 1975 roku. Benito Mussolini (1883–1945) był włoskim przywódcą politycznym, który został faszystowskim dyktatorem Włoch w latach 1925–1945. Oto okładka magazynu z października 1932 r. Ilustrowany poranek pokazuje Mussoliniego w otoczeniu kobiet i dzieci. Hideki Tojo (1884-1948) był premierem Japonii w latach 1941-1944. Był czołowym orędownikiem trójstronnego paktu Japonii z Niemcami i Włochami. Był sądzony za zbrodnie wojenne przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu. Został uznany za winnego i powieszony.'data-full- data-full-src =' https: // good% 2Cw_2000 / MTU3ODc5MDgxODY4MTQyMzAz / portrait-of-hideki-in-hideki 'data-full- data-image-id =' ci0230e631000826df 'data-image-slug =' Portret Hideki Tojo w sądzie 3 MTU3ODc5MDgxODY4MTQyMzAz 'data-source-name = 'Corbis' data-title = 'Hideki Tojo'>Dowódcy wojskowi Osi 9Galeria9Obrazy Pawel Stachnik Styczeń 1942. Trwa bitwa o Moskwę. To największe starcie II wojny światowej i największa bitwa wszech czasów. Po obu stronach walczyło w niej siedem milionów żołnierzy. Zniszczenie Związku Sowieckiego było jednym z głównych ideologicznych celów Adolfa Hitlera. Wyartykułował go już 1925 r., w swojej wydanej wtedy książce „Mein Kampf”. W jego pojęciu soweckie państwo było połączeniem najgorszych rzeczy: bolszewizmu i żydostwa i jako takie szkodziło światu i ludzkości. Drugi element wymagający zniszczenia tego tworu to konieczność uzyskania przestrzeni życiowej dla narodu niemieckiego, który ściśnięty na swoich terenach nie mógł należycie się rozwijać. Do swojego planu ataku na ZSRR Führer chciał w 1938 r. pozyskać Polskę, oferując jej nabytki terytorialne na Ukrainie, ale polskie kierownictwo odrzuciło propozycję, wybierając sojusz z państwami zachodnimi. Hitler zaatakował więc Rzeczpospolitą, a po jej pokonaniu zwrócił się na zachód, by w szybkiej kampanii rozbić Francję i zmusić do zawarcia pokoju Wielką Brytanię. Wcześniej Rzesza podpisała zaskakujący pakt o współpracy ze swoim śmiertelnym wrogiem - Związkiem Radzieckim. Zaskoczeni dyktatorzy Pakt Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939 r. był niespodzianką dla świata. Dotychczas bowiem Niemcy i ZSRR znajdowały się w zaciętym sporze, a do niedawna jeszcze prowadziły ze sobą zupełnie realną choć niewypowiedzianą wojnę w Hiszpanii. Jednak podpisany sierpniową nocą w Moskwie układ dawał obu dyktatorom czas na przygotowanie się do nieuniknionego starcia. Poza tym współpraca była korzystna dla obu stron. Berlin regularnie otrzymywał z ZSRR duże ilości surowców i zboża. Jak podaje znany amerykański historyk Andrew Nagorski w swojej wydanej właśnie książce „1941. Rok, w którym Niemcy przegrały wojnę”, tylko w kwietniu 1941 Moskwa wysłała do Rzeszy 208 tys. ton zboża, 90 tys. ton ropy i ponad 6 tys. ton metali nieżelaznych. Hitler wmówił sobie, że najszybszą drogą do pokonania Anglii jest zwrócenie się przeciw Związkowi Sowieckiemu- Andrew Nagorski Stalin uważał, że wzmacnianie Niemiec opłaca mu się na dłuższą metę, bo wszak im Rzesza dłużej krwawić będzie w walce z potęgami z Zachodu, tym lepiej dla Związku Sowieckiego. Trwającą właśnie wojnę Stalin widział bowiem tak jak poprzednią: Niemcy, Francja i Anglia osłabią się w zaciekłych kilkuletnich zmaganiach, a wtedy do akcji wkroczy ZSRR i bez trudu podbije kontynent. Niestety, nowe wojny rzadko kiedy przebiegają tak jak poprzednie. Hitler błyskawicznie podbił latem 1940 r. Francję, co zupełnie zaskoczyło Stalina. Z kolei Hitlera zaskoczył zdecydowany opór Wielkiej Brytanii, która nie chciała zawrzeć pokoju i oddać Niemcom panowania na kontynencie. Po fiasku przygotowań do inwazji na Wyspy oraz klęsce w lotniczej bitwie o Anglię stało się jasne, że Wielkiej Brytanii nie uda się pokonać szybko i łatwo. Jak pisze Nagorski, wtedy Hitler wmówił sobie, że najszybszą drogą do pokonania Anglii jest zwrócenie się przeciw Związkowi Sowieckiemu. Rozbicie tego molocha pozbawi bowiem Wielką Brytanię nadziei na ewentualną pomoc ze strony Moskwy, a rolnicze i gospodarcze zasoby ZSRR wzmocnią potencjał Niemiec. „Im szybciej Rosja zostanie pokonana, tym lepiej” - stwierdził Hitler. Pójdzie łatwo Führer był głęboko przekonany, że podbój Związku Sowieckiego nastąpi równie szybko, jak stało się to w przypadku Polski i Europy Zachodniej. „Przewidywał, że kampania potrwa nie więcej niż cztery miesiące, może trzy” - pisze badacz. Wielu niemieckich generałów utwierdzało Hitlera w przeświadczeniu, że wojna ta będzie kolejnym łatwym triumfem. Gen. Günter Blumentritt twierdził nawet, że do zwycięstwa wystarczy „czternaście dni ciężkich walk” (sic!). Skąd brał się ów optymizm? Szereg wcześniejszych zwycięstw Hitlera przekonał wielu wątpiących, że - jak napisał później feldmarszałek Erich von Manstein - miał on „nieomylny instynkt”. Poza tym przeciwstawienie się mu było zbyt ryzykowne. Ogromne czystki Stalina, które doprowadziły do śmierci lub uwięzienia tak wielu czołowych oficerów Armii Czerwonej, a następnie jej słabe wyniki podczas wojny z Finlandią, tylko wzmocniły przekonanie Hitlera, że Rosja może zostać pokonana. Co najważniejsze, był to dla niego element wiary, że wyższa rasa aryjska podbije i skolonizuje Wschód - tłumaczy Nagorski. Byli jednak i tacy, którzy zwracali uwagę na ogromny potencjał ludnościowy, gospodarczy i geograficzny Sowietów. Przestrzegali przed popełnieniem błędu Napoleona, którego Wielka Armia poniosła klęskę na rosyjskich bezkresach. Szef Urzędu Gospodarki Wojennej i Uzbrojenia przy Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu gen. Georg Thomas przygotowywał raporty wskazujące na niebezpieczeństwo związane z przerwaniem dostaw paliwa i surowców z ZSRR. Sekretarz w MSZ Ernst von Weizsäcker ostrzegał w memorandum, że szybkie zwycięstwo może okazać się niemożliwe. Samo zestawienie liczby ludności było wymowne: Niemcy miały 84 mln mieszkańców, a ZSRR 170 mln. Wszystkie te głosy rozsądku Hitler ignorował lub ze złością odrzucał jako dowód defetyzmu i małej wiary. W grudniu 1940 r. wydał dyrektywę dotyczącą ataku na ZSRR. Miał on nosić kryptonim Operacja „Barbarossa” od XII-wiecznego cesarza niemieckiego, który poprowadził jedną z krucjat do Ziemi Świętej. Data ataku została wyznaczona na 15 maja 1941 r. (a więc ponad miesiąc wcześniej niż początek wyprawy Napoleona). Jednak los i tym razem pokrzyżował Hitlerowi plany. Najpierw Kijów Benito Mussolini, który pozazdrościł Führerowi zwycięstw, 28 października 1940 r. zaatakował Grecję. Jednak nieudolna armia włoska została odepchnięta przez Greków i Niemcy musieli jej udzielić pomocy. Przy okazji zaś najechały Jugosławię, która wcześniej odrzuciła sojusz z Berlinem. Kampania bałkańska opóźniła o miesiąc atak na Rosję, co miało swoje konsekwencje. Operacja „Barbarossa” zaczęła się nad ranem 22 czerwca 1941 r. Natarcie prowadziły trzy Grupy Armii. GA „Północ” miała uderzyć przez państwa bałtyckie i zdobyć Leningrad. GA „Południe” miała uderzyć na Ukrainę i zająć Kijów. Wreszcie zadaniem najsilniejszej Grupy Armii - „Środek” było okrążenie i zdobycie Mińska, a potem kontynuowanie ataku w kierunku Moskwy. Początkowo natarcie rozwijało się pomyślnie. Armia Czerwona została zaskoczona i ponosiła klęskę za klęską. Niemcy stosując taktykę zagonów pancernych zamykali duże zgrupowania sowieckie w wielkich kotłach, biorąc do niewoli setki tysięcy żołnierzy. Na początku września zamknięto okrążenie Leningradu. Jednostki Grupy Armii „Środek” doszły do Smoleńska i zdobyły go. Stamtąd otwierała się już prosta droga do Moskwy. Armie Hitlera dotarły głęboko na terytorium Rosji, a jego generałowie wierzyli, że pod koniec lata mogą zająć Moskwę Wtedy jednak Hitler nakazał Grupie przejście do obrony. Wbrew protestom generałów uznał, że ważniejsze jest zdobycie Leningradu na północy oraz Krymu i przemysłowego Donbasu na południu. Od końca sierpnia do końca września na Ukrainie odbyła się więc wielka okrążeniowa bitwa o Kijów, w której Niemcy wzięli do niewoli 665 tys. jeńców. Dopiero po jej zakończeniu 30 września Hitler wydał rozkaz rozpoczęcia Operacji „Tajfun”, czyli uderzenia na Moskwę. Dlaczego Führer podjął decyzję o zdobywaniu najpierw Ukrainy i Kijowa, a dopiero potem Moskwy? - To jedno z najbardziej intrygujących pytań na temat tego okresu. Jego armie dotarły głęboko na terytorium Rosji, a jego generałowie wierzyli, że pod koniec lata mogą zająć Moskwę. Natomiast Hitler twierdził, że generałowie nie rozumieją ekonomicznego znaczenia Ukrainy, którą najpierw trzeba było zabezpieczyć. Opóźniając Operację „Tajfun” do 30 września, po tym jak jego żołnierze stoczyli kosztowną bitwę o Kijów, rozpoczął katastrofę. Do tego czasu jego żołnierze byli już wyczerpani i musieli stawić czoła coraz bardziej brutalnej pogodzie - najpierw padały deszcze, które zamieniły drogi Rosji w morza błota, a potem bardzo wczesna zima. Większość nie miała nawet zimowych mundurów - mówi Andrew Nagorski. Na Moskwę! Gen. Heinz Guderian z Grupy Armii „Środek” niezwłocznie uderzył na północny wschód w kierunku Orła, a potem Moskwy. W bitwie pod Wiaźmią i Briańskiem zamknięto kolejny kocioł, a którym do niewoli dostało się prawie 700 tys. jeńców. Doniesienia o zbliżających się Niemcach doprowadziły 16 października do wybuchu paniki w Moskwie. Ewakuowały się urzędy, instytucje i zakłady przemysłowe. Za nimi ucieczkę rozpoczęli zwykli mieszkańcy. Inni natomiast zaczęli rabować sklepy, a także atakować wyjeżdżających. Z mieszkań usuwano portrety Lenina i Stalina, wyrzucano też komunistyczną literaturę. W siedzibie NKWD na Łubiance palono dokumenty. Robotnicy w fabrykach odmawiali pracy. Większość moskwian była przekonana, że lada chwila Niemcy zajmą miasto. Te wstydliwe moskiewskie wydarzenia zostały potem starannie przemilczane przez sowiecką historiografię. Jednak do zajęcia Moskwy Niemcom brakowało jeszcze trochę. 26 listopada oddziały Wehrmachtu zbliżyły się na odległość 30 km od miasta, a potem podeszły jeszcze bliżej. W pierwszych dniach grudnia niemieckie awangardy dotarły do miejscowości Chimka odległej od jej granic zaledwie o 8 km. Oficerowie mogli oglądać przez lornetki ruch uliczny w stolicy. Zaskoczony rozwojem wypadków i zagubiony Stalin wahał się, czy opuścić Moskwę. Przygotowany był dla niego specjalny pociąg, czekały też cztery samoloty. Jak podaje Nagorski, wódz był spanikowany i powtarzał „Co mamy robić? Co mamy robić?”. 18 października pojechał na dworzec. Podszedł do czekającego pod parą pociągu i zamyślony zaczął chodzić wzdłuż peronu. Wreszcie podjął decyzję, odwrócił się i opuścił stację. Nazajutrz wprowadził w mieście stan wojenny i ściągnął oddziały NKWD, które przywróciły porządek. 7 listopada kazał przeprowadzić tradycyjną defiladę na Placu Czerwonym z okazji rocznicy wybuchu rewolucji. Stalin przystąpił też do energicznego organizowania obrony. Na front rzucano wszystkie rezerwy, mobilizowano robotników, komsomolców i studentów. Już wcześniej sowiecki szpieg w Tokio Richard Sorge pozyskał informacje, że Japonia nie zaatakuje ZSRR. Stalin zdecydował się więc na przerzucenie około 400 tys. żołnierzy z Dalekiego Wschodu na zachód, a 250 tys. z nich przydzielił do obrony Moskwy. Były to wypoczęte i dobrze wyposażone dywizje syberyjskie. Największa bitwa Tymczasem sytuacja Niemców pogarszała się. Najpierw musieli zmagać się z jesiennym błotem, a potem nadeszła sroga rosyjska zima. Już w listopadzie temperatura spadła do minus 22 stopni, a potem jeszcze bardziej. Ogromna większość oddziałów nie miała zimowych mundurów, nie dostarczano ich też w odpowiedniej liczbie mimo nalegań dowódców. W temperaturze minus 30, minus 35, a czasami nawet minus 45 stopi przestawały działać pojazdy, broń i ludzie. Obrona stężała i blitzkrieg utknął. Część badaczy uważa, że zdobycie Moskwy w grudniu 1941 r. mogło stać się momentem przełomowym i doprowadziłoby do upadku Sowietów Tymczasem Hitler był przekonany, że Rosjanie są na krawędzi załamania i domagał się ostatecznego ataku. Dowódca Grupy Armii „Środek” gen. Fedor von Bock oświadczył wyraźnie, że bez posiłków nie jest w stanie zdobyć Moskwy. Niestety, rezerw nie było. 6 grudnia Rosjanie przeprowadzili wielką kontrofensywę. Zaatakowały cztery sowieckie fronty, od Starej Russy na północy aż po Orzeł na południu, które do 13 grudnia odrzuciły Niemców w niektórych miejscach o niemal 100 km. Szansa na zdobycie stolicy została stracona. Część badaczy uważa, że zajęcie Moskwy w grudniu 1941 r. mogło stać się momentem przełomowym i doprowadziłoby do upadku sowieckiej władzy, a tym samym do przegrania wojny przez ZSRR. - Stalin już wcześniej przygotowywał się do wojny na wyniszczenie i kazał ewakuować na wschód wielu urzędników i wiele fabryk. Myślę więc, że reżim przetrwałby, ale w znacznie osłabionej formie. Upadek Moskwy spowodowałby jeszcze dłuższą wojnę, co oznaczałoby jeszcze więcej ofiar śmiertelnych i zniszczeń dla wszystkich - mówi Andrew Nagorski. Zmagania wokół Moskwy toczyły się jeszcze długo. Sowieccy historycy uważają, że bitwa o miasto zakończyła się dopiero w kwietniu 1942 r., kiedy sowiecka kontrofensywa utknęła. Niemcy zostali odepchnięci i udało się odzyskać sporo terenu, ale Rosjanie nie byli jeszcze na tyle silni, by zupełnie pokonać Wehrmacht. Do tego droga była jeszcze bardzo daleka. Według Andrew Nagorskiego bitwa o Moskwę była największym starciem II wojny światowej. - Bez wątpienia była to największa bitwa wojny i wszechczasów. Od 30 września 1941 r. do 20 kwietnia 1942 r. siedem milionów żołnierzy było zaangażowanych w różne jej etapy. Łączne straty obu stron wyniosły 2,5 miliona, z czego prawie 2 miliony były po stronie radzieckiej. Dla porównania: około połowę mniej żołnierzy brało udział w bitwie o Stalingrad, a łączne straty obu stron wyniosły tam nieco mniej niż milion. Ale Stalingrad zwykle przyciąga znacznie więcej uwagi, ponieważ był bardziej wyraźnym zwycięstwem strony sowieckiej, podczas gdy bitwa o Moskwę była prawie przegrana i pokazała, jak ogromne błędy Stalin popełnił na początku wojny - podsumowuje historyk, który w swoim dorobku ma również książkę poświęconą zmaganiom o Moskwę, zatytułowaną „Największa bitwa. Moskwa 1941-1942”.